نویسنده: مسعود گرجی - یکشنبه 89/2/19
فضایی مجازی
محله ای برای گفتگو
با کوچه های تو در تو
و مغازه ها و پاتوق های متنوع
مثل هر فضای مجازی دیگر
و
آدم های حقیقی
با نقابهای مجازی
شاید هم آدم های مجازی
با نقابهایی به شکل حقیقت
هرکدام در پی مقصودی
خلاصه همهمه ای بر پا بود
اما در میان این ازدحام
البته که ، نه به سادگی
اما میشد شنید صداهایی را که از دل بر می خواستند
و بر دل مینشستند
میشد هنوز رنگ صداقت را شناخت
میشد دوستی را باور کرد
میشد عشق را از تعاریف بشری بیرون کشید و لطافتش را حس کرد
میشد در بین هیاهوی ناامیدی
امیدوارانه به بحث نشست
گفتگو کرد
وراهنمایی گرفت.
اما نمیدانم مقصر کدام آهنگر بود
که گردن پردیس زده شد
انگار سرنوشت های مجازی هم دست کمی از حقیقی ندارند